در سال 1235ق در شیراز کودکی به دنیا آمد به نام علی محمد او در کودکی پدرش را از دست داد وتحت سرپرستی مادر ودایی اش قرارگرفت. اولین معلمش شیخ محمد عابد بود که در مکتب خانه  به او خواندن ونوشتن یاد داد هرچند که علی محمد  شاگرد تنبلی بود وبارها از او کتک خورد.زمانی که پانزده سال بود همراه دایی اش برای تجارت به بوشهر رفت و برای اولین بار با شرکت انگلیسی ساسون آشنا شد وبا آنها همکاری کرد و درآن شهر بود که ریاضت های سختی را متحمل شد تا به پیامبری برسد.او درسن نوزده سالگی به کربلا رفت ودر درس سید کاظم رشتی شرکت کرد و از مریدان او شد به طوری که پس ازمرگ سید کاظم ادعای جانشینی او را کرد.

تا اینکه در آن شب تاریخی(پنجم جمادی1260 )علی محمد در نخستین اثر خود به نام تفسیرسوره یوسف در ،حضور یار باوفایش ملاحسین بشرویه ای (که بعدها معروف به باب الباب شد) ادعای بابیت امام زمان (عج)  کرد که پس از آن عده ای اطراف اوجمع شدند که هفده نفر از آنها معروف به حروف حی بودندو ازیاران با وفایش محسوب میشدند.علی محمد هم از این فرصت استفاده کرد وبر مقام های دروغینش افزود ولی طاقت این دروغ ها را نیاورد ومجبور شد توبه کند آن هم  یک بار نه،سه بار!ولی این توبه ها هم فایده نکرد واوبرمقامات دروغین خود می افزود تا اینکه سرانجام  به دستور امیر کبیر در سال 1266 به دار آویخته شد.

از آنجا که باب نوید ظهورفردی معروف به"من یظهر الله" را داده بود که قراربود به این زودی ها نیاید ولی بعد از چند سال پس از مرگ باب  شخصی به نام میرزا حسین نوری ادعای من یظهراللهی کرد و فرقه بهاییت را بنیان نهاد.
وبه این صورت بود که بهاییت از بطن بابیت به پا خواست.

نوشته شده در شنبه 89/6/27ساعت 9:25 عصر توسط آشنای قریب نظرات ( ) | |