پيام

آشناي قريب
92/8/8

+ *روزي که مصطفي به خواستگاريش آمد، مامان به او گفت:"شما ميدانيد اين دختر که ميخواهيد با او ازدواج کنيد چه طور دختري است؟ اين دختر، صبح ها که از خواب بلند ميشود، هنوز رفته که صورتش را بشويد و مسواک بزند،کساني تختش را مرتب کرده اند، ليوان شيرش را جلو در اتاقش آورده اند و قهوه آماده کرده اند. شما نميتوانيد برايش مستخدم بياوريد تا اينطور که هست زندگي کند." مصطفي خيلي آرام اين ها را گوش داد و گفت:"من*

ياسيدالکريم 92/8/9

*مصطفي خيلي آرام اين ها را گوش داد و گفت:"من نميتوانم برايش مستخدم بياورم اما قول مي دهم تا زنده ام، وقتي بيدار شد، تختش را مرتب کنم و ليوان شير و قهوه را روي سيني بياورم دم تخت." و تا شهيد شد اين طور بود، حتي وقت هايي که در خانه نبوديم در اهواز درجبهه، اصرار مي کرد خودش تخت را مرتب کند و ميرفت شير مي آورد. خودش قهوه نمي خورد اما ميدانست ما لبناني ها عادت داريم،درست مي کرد.*

*ميگفتم:" خب براي چي مصطفي؟" ميگفت:" من به مادرتان قول داده ام و تا زنده هستم اين کار را براي شما انجام ميدهم."*

به روايت همسر شهيد چمران