آن روزها که جنگ سایه شومش را بر این سرزمین پهن کرده بود ومردم را درغبار ماتم واندوه غرق کرده بود ،این بهاییان نه چندان میهن دوست غرق شادی وسرور بودند.

وآن روزها که صدای آژیر خطر می آمد ومردم ازترس بخود میلرزیدند و به طرف پناهگاه میدویدند ودعا میکردند موشک باران برای  همیشه  تمام شود ،پیروان دین نجات بخش بهاء الله هم دعا میکردند که موشک باران باشدت بیشتری ادامه پیدا کند تا به قول خودشان قیمت ملک پایین بیاید.

وآن روزها  که مردم ایران برای حفظ آب وخاک وآیینشان از جان خود میگذشتند تا دشمن را ازخانه بیرون کنند،بهاییان طرفدار

صلح عمومی هم به فکر خرید خانه مردم جنگ زده بودند تا پول زیادی به جیب بزنند وثروت ازدست رفته خود را (که بعد از پیروزی انقلاب ازدست دادند) بازگیرند وهمان بلایی که صهیونیستها برسر فلسطینی های بیچاره آوردند را با این سرزمین بکنند.

وآن روزها که غم همه جا را فرا گرفته بود به خاطر شکست درعملیاتی ،صدای رقص وپایکوبی بهاییان به گوش  میرسید که جمال مبارکشان(بهاءالله )را برای این نعمت بزرگ شکرگذار بودند.

 

وآن روزها که مردم  برای پیروزی رزمندگان در این جنگ نابرابر دعا میکردند بهاییان مدعی وحدت عالم انسانی هم برای پیروزی صدام حسین وطرفداران متجاوزش دعا میکردند.

وآن روزها...
                 وبازهم دعاهای مستجاب بهاییان...؟!  

 

نوشته شده در پنج شنبه 89/7/1ساعت 10:33 عصر توسط آشنای قریب نظرات ( ) | |